Η αυτοκοχλιούμενη βίδα είναι ένα συνδετικό μέσο που χρησιμοποιείται ευρέως, τόσο σε βιομηχανικές εργασίες, όσο και σε οικιακές κατασκευές.
Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή της κατάλληλης αυτοκοχλιούμενης βίδας, αλλά και του κατάλληλου εργαλείου με το οποίο θα την εφαρμόσουμε σε μια ένωση, είναι θέματα ζωτικής σημασίας για την ανθεκτικότητα ή και τη λειτουργικότητα μιας κατασκευής.
Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν όχι μόνο να επιλέξετε τις κατάλληλες αυτοκοχλιούμενες βίδες, αλλά και το κατάλληλο εργαλείο για να μπορέσετε να τις εφαρμόσετε σωστά.
Βίδα αυτοκοχλιούμενη
Οι αυτοκοχλιούμενες βίδες ή λαμαρινόβιδες, είναι ιδανικές για τη στερέωση λεπτών φύλλων (μέταλλο, ξύλο, γυψοσανίδα). Διαθέτουν στρογγυλή-οβάλ κεφαλή, με σχεδίαση PH ή PZ και σπείρωμα αυτοκοχλιοτόμησης, ενώ διατίθενται σε μεγέθη από 2,2 έως 3,5 mm και σε μήκη από 6,5 έως 38 mm.
Ο άξονας της βίδας έχει αιχμηρό και μυτερό άκρο και τραχύ σπείρωμα που φτάνει μέχρι την κεφαλή. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι η βίδα εφαρμόζεται εύκολα στο υλικό δημιουργώντας το δικό της σπείρωμα/οπή καθώς τη σφίγγετε. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι πρέπει να έχετε ανοίξει από πριν την οπή στην οποία θα εφαρμοστεί μια λαμαρινόβιδα, χρησιμοποιώντας ένα περιστροφικό δράπανο με μικρότερη διάμετρο από το πάχος του άξονα της βίδας.
Μέγεθος βήματος
Το μέγεθος βήματος, δηλαδή η απόσταση μεταξύ δύο κορυφών της σπείρας, είναι ένα από τα πιο βασικά γεωμετρικά χαρακτηριστικά ενός σπειρώματος και υποδηλώνεται με το σύμβολο “P”.
Όπως σε όλους τους τύπους βιδών, όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος του βήματος μιας βίδας αυτοκοχλιούμενης/αυτοδιάτρητης, τόσο πιο γρήγορα θα βιδωθεί. Όσο πιο μεγάλη είναι η ταχύτητα βιδώματος, τόσο μεγαλύτερη και η δύναμη που πρέπει να ασκηθεί.
Οι βίδες με μεγάλο βήμα, όπως είναι π.χ. το στριφώνι και η βίδα γυψοσανίδας, είναι κατάλληλες για μαλακά υλικά, όπως το ξύλο. Από την άλλη, για σκληρά υλικά όπως είναι το μέταλλο, προτιμώνται οι βίδες με πυκνές σπείρες.
Τύπος και σχήμα κεφαλής
Ο τύπος της κεφαλής εξαρτάται κυρίως από το αν θέλετε ή όχι να εξέχει η κεφαλή από το υλικό. Για παράδειγμα, όταν μια μεταλλική πλάκα βιδώνεται, η κεφαλή δεν μπορεί να εισχωρήσει στο υλικό, οπότε χρειάζεστε μια επίπεδη κεφαλή.
Από την άλλη, όταν βιδώνετε μια γυψοσανίδα, όπου πρόκειται για ένα μαλακό υλικό, θα χρησιμοποιήσετε μια βίδα γυψοσανίδας η οποία θα βυθιστεί τελείως στην οπή. Από εκεί και πέρα, ανάλογα με το σχήμα της κεφαλής και του σχεδίου που έχει, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε και το κατάλληλο εργαλείο (κατσαβίδι, κλειδί, κλειδί Άλεν κλπ.), έτσι ώστε και να γίνει σωστή εφαρμογή αλλά και να μην καταστραφεί η βίδα ή το υλικό στο οποίο βιδώνετε.
Εκτός από τη βίδα με την απλή κεφαλή με εγκοπή, υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη κεφαλής στις οποίες εφαρμόζει το κατσαβίδι ή το τρυπάνι και πιο συγκεκριμένα: Phillips (PH), Pozidriv (PZ) και Torx (TX).
Η κεφαλή Pozidriv (PZ) είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη. Οι κεφαλές PZ έχουν περισσότερες εγκοπές σε σχέση με τις PH. Η μύτη του αντίστοιχου κατσαβιδιού (PZ) διαθέτει ευθεία εσωτερικά άκρα με παράλληλες ραβδώσεις ανάμεσά τους, οι οποίες εφαρμόζουν στις εγκοπές της κεφαλής της βίδας.
Το κατσαβίδι ή το τρυπάνι Pozidriv χαρακτηρίζεται από το στρογγυλό του άκρο. Αυτό του επιτρέπει να εισχωρεί σε μεγαλύτερο βάθος μέσα στην κεφαλή της βίδας και να προσφέρει καλύτερο κράτημα. Τα κατσαβίδια και τα τρυπάνια Phillips έχουν μυτερό άκρο με οβάλ ραβδώσεις, ενώ η κεφαλή Torx είναι ένα σχέδιο που μοιάζει με αστέρι έξι ακτινών.